- Waar ‘hij’ staat wordt vanzelfsprekend ook ‘zij’ bedoeld.
Het is een van de moeilijkste dingen: je kind loslaten. Zeker voor ouders die zeer betrokken zijn en opvoeden vanuit gehechtheid (attachment parenting).
Als je opvoedt vanuit gehechtheid staat emotionele veiligheid voorop. Je volgt de behoeftes van je kind. Je staat altijd open voor je kind en doet veel samen, ook slapen als je kind dat graag wil.
Op die manier opvoeden, maakt dat je erg close bent met je kind en er een grote mate van wederzijds vertrouwen en respect is tussen jullie. Je kind mag zichzelf zijn en zijn eigen keuzes maken. Je leert je kind wat goed is voor hemzelf en hebt er vertrouwen in dat hij met die bagage kiest wat goed is voor hemzelf.
Loopt dat wel goed af?
Ten minste, zo zou het moeten zijn. Hoewel we onze kinderen leren te vertrouwen op zichzelf en op de richting die ze inslaan, verdwijnt óns vertrouwen soms als sneeuw voor de zon als de kinderen niet meer onder onze hoede zijn. Waar we ze eerst aanmoedigden eigen keuzes te maken – lekker veilig, onder ons toezicht – twijfelen we er in de tienertijd ineens aan of hun keuzes wel goed zullen uitpakken als wij er geen invloed op hebben.
Sommige ouders proberen de invloed voort te zetten. Ze lezen mee met mails, chats en berichtjes om te voorkomen dat mensen met slechte bedoelingen misbruik maken van hun kind of erger. Want dat zit er vanzelfsprekend achter: angst.
We lezen in de media het ene afschuwelijke bericht na het andere en willen ons kind beschermen. Ondertussen vergeten we soms dat het vaker goed dan slecht afloopt en geven we ons kind niet de vrijheid en privacy die het nodig heeft zich goed te ontwikkelen.
Het lege nestsyndroom
Een andere reden om niet los te kunnen laten, is dat we er zo aan gewend zijn ons kind dicht bij ons te hebben, dat we niet weten hoe we zonder hem moeten.
Merk je dat jij zo’n ouder bent, dan is het voor je kind belangrijk dat je je angsten opzij zet. Het belemmert je kind te zijn wie het is en te vertrouwen op zijn eigen handelen. En dat is nou precies wat je altijd hebt nagestreefd!
Als kinderen duidelijk om ruimte vragen, moet je die geven en je angsten voor jezelf houden. Geef ze het vertrouwen en de ruimte om zelf beslissingen te nemen zoals je dat hun hele jeugd hebt gedaan. Ook al ben je er niet meer altijd bij. Vertrouw ook zelf op een goede afloop. Je controle is weg, accepteer dat. Kan je niet loslaten, zoek dan afleiding. Dat helpt tegen piekeren en het lege nestsyndroom.
Een eigen leven
Vertrouw op de bagage die je je kind meegaf. Wees blij dat je kind zelf het vertrouwen heeft situaties aan te kunnen en niet bang is voor het onbekende. Als je je kind leerde goed voor zichzelf te zorgen, dan zal je hij ook goede dingen voor zichzelf eisen en verwachten. Verwachtingen komen niet altijd uit misschien, maar alles wat anders loopt dan verwacht, is een ervaring en die ervaring hoeft niet per se slecht te zijn.
Wees blij met wat je kind erover vertelt en maak je niet druk over wat niet wordt verteld. Gun je kind een privéleven.
Gun je kind zijn ervaringen en bedenk dat meer kinderen niet dan wel in de problemen komen. Fingers crossed.
Foto door Dimitris Vetsikas van Pixabay
